Alles wat ik doe heeft te maken met de weg vinden naar je hart en mensen helpen ‘thuis’ te komen. Dat je ontspannen in je buik en bekken aanwezig kunt zijn. Onder ‘thuis komen’ versta ik: het vinden, verwelkomen en voelen van vrede, in je hart, in de aarde onder je voeten en de schoonheid van jouw plek in de natuur vinden. Dit te vinden in jezelf, bij de ander en in het leven dat om ons heen bruist.


Ruimte vinden om echt jezelf te zijn. Thuiskomen is het besef herinneren dat je helemaal goed (genoeg) bent, dat je gerust kunt ontspannen en tevoorschijn kunt komen. Omdat het in de basis over liefdesbewustzijn gaat.

Om vrij en en creatief in het leven te staan. Nabij jezelf en ook áchter jezelf.


Ik kijk heel graag met je mee in de processen waar doorheen je gaat, om op mijn manier ondersteuning te bieden, aan te raken met inspiratie of om bedding te creëren waarin jouw energie (zich opnieuw) kan uitlijnen om weer vrij te gaan stromen. En (weer) optimaal en vol beschikbaar wordt voor jezelf.


… na een zoektocht in de wereld van het uiterlijk (opleiding schoonheidsspecialiste, manicure, en dansjuf) kwam ik bij mijn liefde voor bewustmakende dans- en beweging, het helen van de basis in jezelf: het innerlijke kind en vrij worden voor de innerlijke wereld.


Ik hou van echt zijn, van stevig met twee benen op de grond, vorm geven aan de veranderingen die je zoekt en het licht vanbinnen aanmaken, met jezelf warm en knus in je binnenwereld zijn om te kunnen ervaren hoe fijn het is om nabij jezelf te zijn. En in verbinding met de creatieve bron in je.


De reis die ik tot nu toe hebt gemaakt ging met name over vrij worden in mijn creativiteit en het ontdekken van de veilige basis in mezelf. Eigen ervaringen maakten me ervan bewust dat binnen het creatieve, het vermogen ligt om te verbinden en die plek van binnen te vinden waar het stil is, oorbij elke angst of strijd die er maar kan zijn.
Het vermogen tot creëren en vormen is in ons allemaal aanwezig. Het pulseert met de universele patronen.
Een reis van hoofd naar lijf was het ook. Van steeds meer openen, de energie uit laten stromen, en in alle richtingen in het lichaam.


Daarnaast voel ik sterk, door eigen ervaringen, een liefdevolle benadering van leven én dood, en alles daartussen en eraan voorbij.


Misschien herken je het wel; het gevoel dat je ook iets te zeggen hebt, dat je mag gaan spreken, iets mag delen wat belangrijk is maar dat je er nog niet bij kunt of het niet durft.
Of heel lang niet durfde. Het simpelweg niet kon omdat je er onbekend mee was om het te kunnen.

De sprong naar bevrijding kunnen we niet maken zonder de liefde in onszelf te ontwikkelen.


Ik vind het belangrijk dat iedereen trouw is aan zichzelf en blijft, hoe uitdagend dat soms ook kan zijn.
Helemaal jezelf zijn, zo nodig, juist nu.


Leven wil geleefd worden.

De moed vinden om, voorbij alles wat er speelt of spelen kan, gelukkig, vrij en blij te zijn is een avontuurlijke reis, die soms veel spannender is dan je klein en onbelangrijk houden.
Marianne Williamson geeft dit prachtig weer:


Onze grootste angst is niet dat we ontoereikend zijn,

onze grootste angst is dat we onmeetbaar krachtig zijn.

Het is ons licht, niet onze duisternis, waar wij het meest bang voor zijn.

We vragen ons af: wie ben ik om briljant, prachtig, talentvol en fantastisch te zijn?

Wie ben je eigenlijk om dat niet te zijn?